تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره بلد

آیه 8 تا 16

اعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیم

أَ لَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ (٨)
آيا براى او دو چشم قرار نداديم ؟

وَ لِسٰاناً وَ شَفَتَيْنِ (٩)
و يك زبان و دو لب ؟

وَ هَدَيْنٰاهُ النَّجْدَيْنِ (١٠)
و او را به راه خير و شر هدايت نكرديم [تا راه خير را بگزيند و راه شر را واگذارد؟ ]

فَلاَ اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ (١١)
پس شتابان و با شدت به آن گردنۀ سخت وارد نشد؛

وَ مٰا أَدْرٰاكَ مَا الْعَقَبَةُ (١٢)
و تو چه مى دانى آن گردنۀ سخت چيست ؟

فَكُّ رَقَبَةٍ (١٣)
آزاد كردن برده،

أَوْ إِطْعٰامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ (١٤)
يا طعام دادن در روز گرسنگى و قحطى،

يَتِيماً ذٰا مَقْرَبَةٍ (١٥)
به يتيمى خويشاوند،

أَوْ مِسْكِيناً ذٰا مَتْرَبَةٍ (١٦)
يا مستمندى خاك نشين؛

نکته ها:

«نجد» به معناى مكان بلند، در برابر «تهامه» به معناى گود است. به فرموده امام صادق عليه السلام به راه خير و شر، نجدين مى گويند.(57)
تشبيه راه خير و شر به راهى كه در ارتفاعات است. شايد براى آن باشد كه پيمودن راه خير بخاطر مبارزه با هوسها و پيمودن راه شر به علّت عواقب تلخ آن. همچون عبور از راه مرتفع است، و براى هر عاقلى مسئله خير و شر مثل زمين بلند روشن و برجسته است.
«عقبة» به معناى گردنه و گذرگاه باريك و سخت است و «اقتحام» به معناى خود را به سختى انداختن است. «مسغبة» به معناى گرسنگى، «مقربة» به معناى خويشاوندى و «متربة» از تراب به معناى خاك نشينى است.
در حديثى مى خوانيم كه امام رضاعليه السلام هنگام غذا خوردن، سينى بزرگى كنار سفره اش قرار مى داد و از هر چه در سفره بود بهترينش را در آن مى گذاشت و براى فقرا مى فرستاد و آيه «او اطعام فى يوم ذى مسغبة» را تلاوت كرده و مى فرمود: خداوند مى داند همه مردم توان آزاد كردن برده را ندارند، لذا راه ديگرى را براى بهشت رفتن مردم باز كرد.(58)

57) كافى، ج 1، ص 163.
58) تفسير نور الثقلين.

بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر